Aloes – roślina nieśmiertelności

Do rodzaju aloes (Äloe spp.) zaliczanych jest ponad dwieście gatunków roślin rosnących na pustyniach i subtropikalnych rejonach Afryki, Ameryki, Azji i Europy. W celach medycznych i kosmetycznych wykorzystywane są liście zawierające śluzowaty żel, który jest bogatym źródłem polisacharydów. By pozyskać żel, należy obrać liście tego sukulentu.

Aloes był ceniony przez starożytnych Egipcjan. Uważa się, że tajemnica piękna i młodości Kleopatry polegała na stosowaniu żelu aloesowego na skórę. Żydowska sekta esseńczyków przejęła wiedzę na temat tej rośliny od Egipcjan i uprawiała ją na obszarach graniczących z Morzem Martwym na glebie bogatej w sole, w osadzie Qumran. Jadali oni surowe produkty, w tym aloes. Dożywali często 125 lat, gdy przeciętna długość życia wynosiła 39 lat. Grecy również nauczyli się wiedzy o aloesie i jego właściwościach od Egipcjan. Uprawiali go w doniczkach. Aleksander Wielki stał się jego wielkim miłośnikiem. Roślinę tę zabierano w  doniczkach na bitwy i stosowano na rany odniesione w trakcie bitew. Aby uzyskać dostęp do źródeł aloesu, Aleksander podbił Sokotrę – wyspę na Oceanie Indyjskim.

Aloes wykorzystywano do balsamowania ciał. W Biblii znajdziemy opis obrządku przygotowania ciała Jezusa do złożenia w grobie z wykorzystaniem mirry, aloesu i płótna.

Właściwości

Żel aloesowy zawiera witaminy A, C i E, pierwiastki: siarkę, wapń, magnez, cynk, selen i chrom oraz przeciwutleniacze, błonnik, aminokwasy, enzymy sterole, ligninę i polisacharydy. Polisacharydy ulegają powolnemu spalaniu w organizmie, zapewniają stopniowy dostęp energii i nawilżają mózg, układ nerwowy i skórę. Mają również działanie immunomodulujące.

Aloes jest wykorzystywany w programach odchudzających. Dzięki niemu można nie tylko schudnąć, ale również nabrać masy mięśniowej.

Aloes pomaga w leczeniu wszystkich schorzeń układu trawiennego i potrafi pomóc w procesie rekonwalescencji po przebytym zapaleniu okrężnicy, wrzodach żołądka, czy zespole drażliwego jelita, dzięki polisacharydom, które działają łagodząco. Badania potwierdzają, że aloes wspiera replikację zdrowych komórek wyściełających układ trawienny tkanki nabłonkowej. Aloes rozpuszcza śluz znajdujący się w jelitach i ułatwia przyswajanie substancji odżywczych.

Mannoza będąca składnikiem polisacharydów skutecznie zwalcza grzyby z rodzaju Candida. Badania kliniczne pokazały, że zawarty w aloesie acemannan poprawia trawienie i absorpcję oraz zwiększa ilość przyjaznych bakterii w układzie trawiennym poprzez likwidowanie grzybów Candida i normalizowanie poziomu pH. Związek ten działa jak prebiotyk.

Polisacharydy pochodzące z aloesu w organizmie zmieniane są na oligosacharydy, które chronią błonę śluzową osłaniającą układ trawienny i skutecznie walczą z następującymi bakteriami chorobotwórczymi:

- Bordetella pertussis (patogen powodujący krztusiec)

- szczepy bakterii E. coli

- Helicobacter pylori

- Streptococcus pneumoniae.

Niedobór polisacharydów może prowadzić także do choroby Leśniowskiego-Crohna.

Badania prowadzone na gryzoniach pokazują, że aloes na właściwości znacznie hamujące rozwój zapalenia stawów, obrzęków i innych stanów zapalnych. Łagodzi on również skutki choroby popromiennej u zwierząt. Również badania osób chorych na nowotwory piersi, układu trawiennego, mózgu i płuc pokazują, że nalewka alkoholowa z aloesu spowodowała stabilizację oraz u niektórych poprawę ich stanu.

Udowodniono, że żel z aloesu w surowej formie pomaga złagodzić objawy cukrzycy. Okazuje się, że przez 24 godziny po spożyciu utrzymuje on na stałym poziomie ilość witamin E i C (przeciwutleniaczy), co oznacza łagodne i długotrwałe ich działanie w organizmie.

Polisacharydy zawarte w aloesie mają w swoim składzie wodór, który zwiększa nawodnienie tkanki nabłonkowej. Siarka zawarta w aloesie ma powstać przypominającą DMSO (dimetylosulfotlenek) i MSM (metylosulfonylometan). Te formy skutecznie nawadniają szorstką, wysuszoną tkankę przywracając jej gładkość i elastyczność. Zawarte w aloesie polisacharydy są nośnikiem dla minerałów Ormus, które przyspieszają rekonwalescencję, opóźniają procesy starzenia i ułatwiają regenerację stawów, skóry, mózgu, układu nerwowego, trzustki, wątroby i włosów. Potrafią pobudzić produkcję kolagenu.

Aloes jest adaptogenem – substancją zapewniającą prawidłowe funkcjonowanie naszych głównych narządów, głównie nerek.

Zastosowanie miejscowe w leczeniu skóry

Od dawna są znane właściwości aloesu w dolegliwościach takich jak:

- otarcia

- trądzik

- artretyzm

- grzybica stóp

- krosty

- znamiona

- oparzenia

- egzema

- hemoroidy

- ugryzienia i użądlenia owadów

- poparzenia przez meduzy

- zatrucie bluszczem trującym, roślinami z rodzaju Toxicodendron

- łuszczyca

- wysypki

- blizny

- alergie skórne

- rak skóry

- infekcje skóry

- zakażenie gronkowcem

- rozstępy

- poparzenia pokrzywą

- oparzenia słoneczne

- żylaki

- rany

Produkty z aloesem

Najlepiej wybierać świeże liście aloesu i uprawiać go samodzielnie. Świeży aloes najlepiej zachowuje swoje właściwości. Aloes butelkowany powinien być przynajmniej enzymatycznie „ustabilizowany”, ponieważ leczniczy polisacharyd mannoza ulega zniszczeniu w wyniku przetwarzania tej rośliny. Liście filetuje się wybierając żel znajdujący się w środku, a pozostałą i niewykorzystaną część można przechowywać w temperaturze pokojowej, a nie w lodówce.

W sklepie Aleeko znajdziemy szeroki wybór produktów z aloesem, zarówno spożywczych jak i kosmetycznych.

Uwaga! Ze względu na silne działanie oczyszczające wątrobę, kobiety w ciąży i małe dzieci nie powinny spożywać aloesu.

Literatura:

David Wolfe. 2015. Superżywność. Jedzenie i Medycyna Przyszłości. Vivante, Białystok.