Miód i produkty pszczele
Historia współczesnego pszczelarstwa sięga czasów starożytnego Egiptu. Znane są malowidła na ścianach świątyń oraz hieroglify zapisane na papirusach. Symbol ula i pszczoły często pojawia się w kulturze Egiptu – w biżuterii, ścianach świątyń, grobowców, na tkaninach, słynnym kamieniu z Rosetty oraz obok podpisu faraona na oficjalnych dokumentach. Egipcjanie składali swoim bogom ofiary w postaci miodu i pierzgi.
O produktach pszczelich wspominano już w Iliadzie i Odysei, w cywilizacji grecko-rzymskiej. Pitagoras był wegetarianinem i jadał miód codziennie, podobnie jak jego uczniowie.
Miód był pożywieniem i kosmetykiem.
W czasach starożytnych Wyspy Brytyjskie, ze względu na dużą produkcję miodu były znane jako „Miodowa Wyspa Beli”.
Mahomet nauczał, że miód daje szczęście i zdrowie. Mawiał, że jest lekiem na wszystkie choroby.
Ciekawostki dotyczące pszczół:
- aby wytworzyć 1 kg miodu, pszczoły muszą odwiedzić około 2 milionów kwiatów i pokonać dystans 88 tysięcy km
- przeciętna pszczoła robotnica wytwarza podczas swojego życia 1/12 łyżeczki miodu
- pszczoły muszą zjeść około 3,5 kg miodu, aby wyprodukować około pół kilograma wosku pszczelego
- pszczoła pracująca osiem godzin dziennie przez miesiąc zbierze jedną łyżeczkę pierzgi o zawartości 2,5 mld ziaren pyłku pełnego mikroskładników odżywczych, pierwiastków śladowych, minerałów i przeciwutleniaczy
- pszczoły produkują jedyną na świecie niepsującą się żywność – jadalny miód znaleziono nawet w egipskich grobowcach.
Korzyści zdrowotne ze spożywania produktów pszczelich
Miód w postaci organicznej i niefiltrowanej jest bogaty w minerały, przeciwutleniacze, probiotyki i enzymy. Należy do żywności leczniczej i pełni rolę lekkostrawnego, kojącego źródła cukru (energii) dla naszego organizmu. Jednak najbardziej kompletnym produktem spożywczym, jaki istnieje na naszej planecie jest pierzga. Zawiera witaminę B9 i wszystkie 23 niezbędne aminokwasy oraz jest źródłem białka. Propolis jest substancję uszczelniającą i chroniącą ul o właściwościach leczniczych, antybakteryjnych i wspierających układ odpornościowy.
Pszczoły, od których zbiera się nieorganiczny miód często bywają wykorzystywane przed korporacje pszczelarskie. Owady są karmione syropem fruktozowym, zaś kwiaty i drzewa, z których zbierają pyłek, opryskiwane są toksycznymi pestycydami na bazie nikotyny.
Powstaje z nektaru, który pszczoły spijają z kwiatów. Jest uniwersalnym lekiem, źródłem substancji odżywczych i środkiem słodzącym. Niektóre badania donoszą, że są magazynem enzymów, które poprawiają refleks, czujność oraz iloraz inteligencji.
Miód należy jeść wyłącznie w surowej postaci, ponieważ gotowanie pozbawia go wszystkich cennych enzymów. Zalecany jest w leczeniu biegunki, wrzodów, infekcji, zespole drażliwego jelita, zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, nowotworach oraz infekcjach wywołanych przez gronkowce. Ma właściwości antybiotyczne, dzięki czemu pomaga zwalczać bakterie wywołujące tak groźne dolegliwości jak: wąglik, błonica, infekcje układu moczowego i ucha, zapalenie opon mózgowych, infekcje dróg oddechowych, zapalenie zatok, zapalenie płuc, gruźlica, zakażenie wywołane ukąszeniami zwierząt, tyfus, czerwonka, ropnie, czyraki pojedyncze i gromadne, liszajec zakaźny, próchnica zębów, zakażenie połogowe, płonica, angina i cholera. Można go stosować miejscowo do leczenia ran.
Miodu nie należy podawać dzieciom poniżej pierwszego roku życia, ze względu na ryzyko zachorowania na botulizm dziecięcy. Osoby, które mają wysoki poziom cukru we krwi, przechodziły nowotwory i cierpią na kandydozę nie powinny również spożywać miodu.
Szczególnym rodzajem miodu jest miód Manuka. Jego niezwykłe właściwości odkryto przez przypadek. Rolnik mieszkający w Nowej Zelandii zaczął dodawać plastry miodu z krzewu manuka do paszy dla swoich krów. Stado przestało chorować. Naukowcy zbadali miód i okazało się, że zawiera w swoim składzie methylglyoxal (MGO), substancję o silnie oczyszczających, przeciwgrzybiczych i antybakteryjnych właściwościach. Im wyższe jej stężenie, tym silniejsze działanie miodu. Najkorzystniejsza jest zawartość MGO w granicach 100+ do 550+.
Pomaga zwalczyć przeziębienie, powstrzymuje rozwój szczepów patogennych bakterii odpowiedzialnych za infekcje. Jest nieoceniony przy bólu gardła i poprawia działanie układu odpornościowego. Ma korzystny wpływ na florę bakteryjną, poprawia pracę układu pokarmowego. Miód ten leczy wrzosy żołądka i dwunastnicy oraz przynosi ulgę przy refluksie. Jest cennym kosmetykiem, który goi rany i poparzenia, pomaga przy atopowym zapaleniu skóry, trądziku, łuszczycy czy egzemie.
Jest zasadowym produktem uważanym za jedną z najbardziej kompleksowych źródeł substancji odżywczych w naturze. Ma wysoką zawartość przeciwutleniaczy, które neutralizują wolne rodniki i poprawiają skuteczność ziół. Korzystnie wpływa na siłę, wytrzymałość, poziom energii i zwinność. Pomaga w regeneracji organizmu po wysiłku fizycznym, przywraca prawidłowe tętno. Zwiększa przyrost masy mięśniowej i przywraca prawidłowe tętno. Ma działanie antyalergiczne – obniża produkcję histaminy. Zawarte w niej witaminy z grupy B wzmacniają naszą odporność na stres, zapewniają długowieczność, ułatwiają zwalczanie trądziku, likwidują zmarszczki. Pyłek pszczeli łagodzi objawy cukrzycy typu 2 poprzez niwelowanie niedoboru minerałów i wspomaganie procesów przemiany materii. Pomaga w przypadku anemii, zaparć, zapalenia okrężnicy, zatok, astmy i zapalenia oskrzeli. Jest kompleksowym źródłem minerałów i witamin.
Mleczko pszczele
Jest substancją złożoną z pierzgi i miodu. Powstaje w gruczole gardłowym pszczoły i jego obecność decyduje o tym czy z pozornie zwykłej larwy rozwinie się królowa. Wiele kultur i tradycji z całego świata uznawało mleczko pszczele za źródło młodości i piękna, ponieważ ma właściwości odmładzające i regenerujące, spowalnia procesy starzenia się, utrzymuje zdrowy koloryt skóry, wzmaga aktywność seksualną, łagodzi bóle związane z artretyzmem i jest antydepresantem. Odmładza organizm, ponieważ zawiera witaminy z grupy B oraz aminokwasy, potas, magnez, wapń, cynk, żelazo i mangan. Jest najbogatszym źródłem acetylocholiny, substancji regulującej impulsy nerwowe pomiędzy nerwami, która sprawia, że potrafimy logicznie myśleć. Pomaga osobom chorym na chorobę Alzheimera. Wspomaga leczenie zaburzeń hormonalnych i zakłóceń w pracy gruczołów, w tym spowodowanych problemami natury menstruacyjnej i niedomaganiem prostaty.
Pszczoły zbierają z pąków i kory drzew substancję zwaną propolis w celu zabezpieczenia przed chorobami i naprawy uszkodzeń. Bioflawonoidy zawarte w propolisie mają silne działanie antybiotyczne, przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne. Pszczoły wykorzystują tą substancję do uszczelniania ula i tworzenia korytarzy. Jest bogatym źródłem minerałów, aminokwasów, tłuszczów, witamin C i E, prowitaminy A oraz kompleksu witamin z grupy B. Propolis wykorzystuje się też do leczenia artretyzmu, alergii, astmy.
Sposób dawkowania
Miód można spożywać w postaci surowej, temperatura powoduje utratę jego cennych właściwości. Surową pierzgę zaczynamy spożywać od ¼ łyżeczki, potem 1 łyżeczkę dziennie. Mleczko pszczele spożywa się w ilości pół łyżeczki dziennie, a ekstrakty z propolisu rozpuszcza się w wodzie, zgodnie z instrukcją na etykiecie.
Źródło:
David Wolfe 2015. "Superżywność. Jedzenie i Medycyna Przyszłości". Vivanate, Białystok.
